Anders dan verwacht

heey!

Na maanden dico weer ontmoet op het vliegveld, was een goed weerzien! Hij gelijk problemen met een zwart koffertje waar een gaskookstel in zat.. raar!?:)
We waren snel eens dat een motor de beste en gaafste manier van reizen naar israel zou zijn.

nu zijn we in dahab, het gaat goed, gelukkig want cairo was wat je noemt een crazy town! Na deze stad weer te hebben verlaten, kunnen we aleen maar concluderen dat het negative reisadvies, moet blijven gelden, maar dan voor de leugenaars en oplichters.
Keer op keer vertrouwden we mensen, maar keer op keer werd dat ook beschaamd.
Zo heb ik bijvoorbeeld een vespa scooter 150cc. gekocht in een erg arm deel van Cairo.later weer teruggebracht omdat er geen papieren meer waren, het heeft me zo'n 700 egyptisch pond gekost, ongeveer 90 euro, is hier heel veel geld, in nederland trouwens ook.de dader ligt op het kerkhof, figuurlijk dan.
We verbleven in een hotel voor LE 120,- per nacht met ontbijt, was redelijk schamel , maar toch.
Ons hotel was vlakbij het Thahyr plein en tegenover het hotel stonden tanks en militairen klaar om in actie te komen, dat was overigens helemaal niet nodig, want overal was het feest en iedereen was blij ons te zien als ongeveer de enige touristen in de stad. Als we over straat liepen kwamen de mensen op je af en verwelkomden ons, maakten foto's, duwden ons baby's in de armen en stalen dico's mondharmonica, een verlies dat door de wettige eigenaar zeeer betreurd werd!!:)
Vlakbij het hotel hebben we veel tijd besteed aan de ongeveer 30 jaar oude Jawa motor die dico gekocht had. We sleutelden in een achterafgstraatje dico het meest, we hebben ook een btje onze eigen dingen gedaan, zoals vrienden bezoeken die we daar gemaakt hadden en ik ben nog op n date geweest met een moslima, bootje varen op de nijl, wist ik veel!? De motor maakten we goed voor de reis naar israel.... We kwamen tot aan de rand van de stad.. de jawa startte niet meer en de politie nam ons mee, omdat de motor gestolen zou zijn. Na uren te hebben gewacht bij wat wij dachten dat het buro was. Zeiden ze dat de motor toch niet gestolen was en moesten we weg, daar waren we natuurlijk niet blij mee en uiteindelijk besloot de agent die ons aanhield de motor te kopen voor 400 pond, dat werd uiteraard 100 minder toen we de plaats bereikten waar de deal zou plaatsvinden en iedereen vertrokken was en wij met de agent overbleven, maar we hadden geen keus.
Trouwens, eigenlijk gunden we het hem ook wel n klein btje, omdat zijn salaris slechts zo'n 500 pond per mnd. is.
We zijn uiteindelijk vertrokken, zoals ik al schreef, en nu zijn we in Dahab.

groeten Koen en Dico